11 The European Commission's support for the productionof this publicationdoes not constitute an endorsement of the contents, which reflect the views onlyof the authors, and the Commissioncannotbe held responsible for anyusewhich may bemade of the information containedtherein. Project Number: 2020-1-RO01-KA226-HE-095434 οι εκπαιδευτές μπορούν να αναλογιστούν τις πρακτικές ανατροφοδότησης που ακολουθούν σε ένα μάθημα για περαιτέρω βελτίωση. Βήμα 6: Ανάπτυξη εκπαιδευτικής στρατηγικής Έχοντας εφαρμόσει τα προηγούμενα βήματα, μπορούμε να προσδιορίσουμε τη στρατηγική που θα εφαρμόσουμε για την επίτευξη των στόχων. Η στρατηγική περιλαμβάνει την επιλογή όλων των δραστηριοτήτων που ευθυγραμμίζονται μεταξύ τους: ● αρχικές/προεκπαιδευτικές δραστηριότητες ● παρουσίαση του μαθησιακού περιεχομένου ● δραστηριότητες για εξάσκηση ● μέθοδοι αξιολόγησης, ανατροφοδότησης και αναστοχασμού Για να χτίσουμε μια στρατηγική, πρέπει να εξετάσουμε τις υπάρχουσες θεωρίες μάθησης. Οι σύγχρονες θεωρίες μετατοπίζουν την προσοχή στον εκπαιδευόμενο, στα ενδιαφέροντά του (μάθηση βάσει ενδιαφέροντος) και στην κοινωνική πτυχή της μάθησης (κοινωνικοκονστρουκτιβισμός, κοινωνική μάθηση, κοινότητες μάθησης). Κατευθύνονται προς την καλλιέργεια δεξιοτήτων ανώτερης σκέψης, όπως η δημιουργικότητα, η έρευνα, η ανάλυση, η σύνθεση, η αξιολόγηση και η παραγωγή. Με βάση αυτά, η παρουσίαση, η εξάσκηση και η αξιολόγηση μπορούν να διεξαχθούν μέσα από ασκήσεις καταιγισμού ιδεών, μελέτες περίπτωσης προσομοιώσεις, εκπαιδευτικά παιχνίδια (Troussas, Krouska & Sgouropoulou, 2020), συζητήσεις, wikis, (μικρο)blogging, τηλεδιασκέψεις, εικονικές σκηνές, κουίζ, διαδραστικές παρουσιάσεις, κοινωνική δικτύωση, webquests, ψηφιακά δωμάτια απόδρασης και πολλά άλλα. Αυτές οι δραστηριότητες μπορούν να διεξαχθούν μέσω μιας σύγχρονης (π.χ., μιας ζωντανής, βασισμένης στον ιστό συνεδρίας) ή μιας ασύγχρονης λειτουργίας (π.χ. μέσω μιας πλατφόρμας/ΣΔΜ). Σε ένα διαδικτυακό περιβάλλον οι μαθητές αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, με τους εκπαιδευτές, με το περιεχόμενο και την τεχνολογία. Όλοι αυτοί οι τύποι αλληλεπιδράσεων είναι σημαντικοί και πρέπει να ενισχύονται συνεχώς με πολλούς τρόπους (π.χ. χρησιμοποιώντας διαδραστικά εργαλεία και περιεχόμενο, διευκολύνοντας και προωθώντας τους διαλόγους μεταξύ όλων των μελών). Επιπλέον, είναι σημαντικό να ενσωματωθούν δραστηριότητες αφιερωμένες στην ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των μαθητών. Ένα ψηφιακά ικανό άτομο χρησιμοποιεί την τεχνολογία για να λύσει προβλήματα, να επικοινωνήσει, να δημιουργήσει ενώ συμπεριφέρεται με ασφάλεια και υπευθυνότητα στον ψηφιακό κόσμο. Για να το πετύχουμε αυτό, μπορούμε να συμβουλευτούμε το πλαίσιο DigComp πουαναπτύχθηκεαπότηνΕυρωπαϊκήΕπιτροπή, ένα εργαλείο που στοχεύει στην οικοδόμηση της ψηφιακής ικανότητας των πολιτών. Τέλος,
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=